Balans of overweldigd?

Het nieuwe jaar is weer met bellen, toeters, vuurwerk, doelen en beste wensen ingeluid.
Ben je positief en blij het blanco jaar binnengestapt, of zit je met een kater verweesd te staren naar je levenspagina’s van het verleden?
Is je batterij aan het sputteren of leeg door de extreme drukte, verlangens en verplichtingen?
Snak je naar meer balans zodat je je batterij weer kan opladen?

 

Life is a balance of
holding on,
letting go,
and knowing
when to do
which of the two.

 

Ervaring heeft me geleerd dat extremen mijn batterij laten leeglopen. Als ik té hard werk, is het leven niet meer leuk. Als ik té weinig werk, voel ik me ook niet goed in mijn vel. Als ik zelf té veel aan het woord ben, dan vergeet ik te luisteren. Als ik té weinig geluiden voortbreng, dan hoort niemand mij.
‘TE’ is nooit goed. ‘TE’ vreet je op. Langzaam maar zeker knabbelt ‘TE’ je dromen kapot. ‘TE’ maakt je roekeloos, of laf. ‘TE’ zet je hoog boven iedereen, of verandert je in een vod.
De Oude Grieken wisten het al dat je een ‘gouden midden’ moet vinden, het perfecte leven tussen een extreem overschot en een extreem te kort – met andere woorden: een gezonde balans in je leven.
Maar hoe doe je dat?

Balance
is not something you find,
it’s something you create.
(Jana Kingsferd)

Iedereen vergeet al eens zijn batterij op te laden. Ik, en misschien nog vele anderen, denken dat het ‘Duracell-konijn’ eeuwig rondhuppelt. Maar batterijen die niet opgeladen worden, lopen leeg.
Mijn batterij verbruikt veel als ik een lange to-do lijst moet afvinken, als ik die toch zo leuke technologische grote en kleine schermen onbeperkt mijn leven laat beheersen en als ik teveel zorgen heb. Er zijn dingen die je niet kan controleren, maar als ik bij ’t minste van ’t minste geïrriteerd word, dan roept het alarm dat het hoog tijd is om te veranderen. En als mijn man, of vrienden liefjes opmerken dat ik er toch zo moe uitzie, dan verplicht mijn ijdelheid me om de fonkel weer in mijn ogen te krijgen.

Als je van binnen in balans bent,
zie je dat aan je buitenkant.

In tijdschriften, blogs, boeken en op websites vind je honderd en één tips om je batterij weer op te laden. Die tips kunnen je ook weer stress geven. Ik zou zeggen: blijf wie je bent en volg je buikgevoel en je ingevingen om dingen los te laten, of om meer of minder te doen.

Het enige dat je hebt
wat niemand anders heeft
is jezelf:
je stem,
je verstand,
je eigenste verhaal,
je talenten,
je visie,
je dromen.
Dus,
denk en bid,
schrijf en teken,
speel en dans,
en leef het beste leven
voor jou.

Ik laad mijn batterijen op door rust te zoeken en door de wereld even weg te duwen. Ik vermijd dan het lawaai en afleiding van sociale media door een tijdje te stoppen met scrollen en posten, en zet de biep- en trilgeluiden van mijn mobieltje af.
Ik heb ontdekt dat geregeld de stilte opzoeken me de energie boost geeft om duidelijker het pad te zien waar ik op sta en of dit wel leidt naar mijn droombestemming. Wist je trouwens dat Jezus Christus het ook belangrijk vond om in de stilte te zijn? Hij ging dikwijls alleen op de berg of in de woestijn. Nu, die vinden we niet in ons laag landje, maar er zijn genoeg alternatieven. In de bossen, de duinen en aan het strand brengt de stilte me rust en besef ik duidelijker waar ik nog kan groeien en hoe ik die groei kan  bereiken.
Als mijn batterij aan het opladen is dan besef ik WAT ER ECHT TOE DOET.

Tegenwoordig zie je meer en meer oplaadpunten voor elektrische wagens. Zonder die oplaadpunten zou zo’n mooie peperdure auto niet ver geraken.
Hetzelfde geldt voor mijn leven. Als ik mijn batterij wil opladen moet ik wel iets doen: ik moet naar een oplaadpunt. Albert Einstein zei het zo:

Life is like riding a bicycle.
to keep your balance
you must keep moving.

Mijn belangrijkste oplaadpunten zijn verbinding zoeken met God en echte tijd doorbrengen met mezelf en met vrienden.
Ik zoek geregeld een heilige plaats om met God te praten. Deze praatlijn geeft me super energie. Het machtigste Wezen in het universum zendt me via de Heilige Geest nieuwe inzichten, moed, kracht, zachtmoedigheid en liefde.

When I am in tune spiritually
I find that
I can balance everything in my life
much more easily.

Tijd met mezelf doorbrengen is mijn binnenste en buitenste ‘ik’ verzorgen. Mijn brandstof is een goed boek lezen, harp spelen, een aquarelletje maken, schrijven, wandelen in de natuur, en me in de Schriften verdiepen. Echte vrienden maken daar soms een verlengstuk aan: samen wandelen, een schilderijtje cadeau geven, een stukje muziek voor hen of samen spelen, een boek bespreken en diepzinnige gesprekken voeren.
Tijd geven aan je relaties kost energie, ja, maar geeft ook veel energie terug. Vriendelijke, liefdevolle en wijze communicatie laat je groeien. Het hoeven niet altijd veel woorden te zijn: een knipoog, een knikje, een glimlach, een knuffel zorgen voor heel veel warmte en je batterij zal vlug opgeladen zijn.

Met een opgeladen batterij ben ik 100% meer mezelf, heb ik opnieuw 100% vertrouwen en kracht om de bergen te beklimmen die op mijn levenspad liggen en weet ik weer 100% welk een prachtig uitzicht de top biedt.

Mijn wens aan jullie is dat je de beste oplaadpunten mag vinden en voor 100% kan genieten van het mooie uitzicht dat het nieuwe jaar voor jou brengt.

GELUKKIG NIEUWJAAR!