Het wereldnieuws van 2015 beslaat verschillende pagina’s. Er zijn ook tal van fruitmanden in de omloop. Ik wil je even meenemen naar wat mij is bijgebleven van het afgelopen jaar. Door deze gebeurtenissen heen wandelt een fruitmand op kousenvoeten in mijn privé-leven.
De bestorming van de redactie Charlie Hebdo in januari in Parijs vormde de start van wat een gewelddadig jaar zou blijken. De vrijheid van meningsuiting is een absoluut recht. Toen ik les gaf in het zesde leerjaar, probeerde ik dat de kinderen mee te geven en ik hoop zo dat dit zaadje wortel geschoten heeft.
In de fruitmand ligt allerlei fruit, het een al wat smakelijker dan het ander.
In februari ging de Prijs der Nederlandse Letteren naar Remco Campert. De volgende uitspraak van hem vind ik geweldig: ‘ Poëzie schrijven is veel te plezierig. Ik kan dat niet als hard labeur beschouwen. En als het even niet lukt, ga ik wel luieren.’ Voor mij is dat ook zo met schrijven. Ik beleef er veel plezier aan en als de muze even wegblijft, dan verdwalen mijn gedachten ook in andere dingen. Maar het voorbije jaar liep ik de ene na de andere teleurstelling op in mijn beroepsleven, en steeds meer negatieve energie liet mijn muze meer dan eens verdwijnen.
Het fruit botst en klotst in de mand.
Piloot Andreaz Liebits liet in maart zijn vliegtuig crashen tegen de Alpen; alle honderdvijftig inzittenden kwamen om. Nog meer doden bij terroristische aanslagen en bij mij ligt mijn pedagogisch idealisme op sterven.
Rot fruit in de fruitmand, wat doe je ermee?
Terwijl Stromae in april de wereld verovert met zijn levendige muziek, brengt de paasvakantie wat ademruimte en rust in mijn leven.
Schone schijn in de fruitmand, kan het rottingsproces gestopt worden?
Goed nieuws: de Wereldgezondheidsorganisatie verklaart in mei Liberia ebolavrij. Slecht nieuws: er zijn elders in Afrika nog ebolahaarden en de bevolking werkt niet goed mee.
Enkele rotte appelen vormen een besmettingsgevaar voor de hele schoolmand.
Besparingsmaatregelen alom in juni, dat brengt spanning en ongerustheid teweeg. Televisiezender Eén laat omroepsters van het scherm verdwijnen. Het is een politieke beslissing die vreemd aandoet als je de teevee aanzet. Ik voel de besparingsangst ook in mijn leidinggevende functie. Hier zullen geen omroepsters verdwijnen, maar mensen met een degelijke pedagogische waarde.
In de fruitmand woekert de schimmel.
Juli wordt gekenmerkt door grote onrust in Griekenland, Iran, Oekraïne, Syrië, Mexico, … lontjes die klaarliggen om tot ontsteking gebracht te worden. Ik vraag me af wanneer het gezonde verstand weer zal zegevieren.
De hand die de mand al enkele jaren liefdevol vasthoudt, ziet verdrietig toe hoe het fruit een beschimmelde vakantie neemt.
Augustus: In Syrië blaast IS de tempel van Bel op, Palmyra is weggewist. In eigen land viert Will Tura zijn 75ste verjaardag. ‘Hoop doet leven’, één van zijn grootste hits schalt door verschillende mediakanalen.
Kan hoop terug gezond leven in de fruitmand brengen?
In september wordt de foto van een driejarig jongetje wereldwijd massaal gedeeld en verspreid. De verdronken Aylan Kurdi doet de ogen opensperren van miljoenen mensen. Wat gebeurt er toch in de wereld?
De hand heeft de fruitmand losgelaten …
Zeventig jaar, zo lang bestaan de Verenigde Naties in oktober. Ze zijn na de Tweede Wereldoorlog opgericht om een nieuwe wereldoorlog te voorkomen. Ook de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens staat op hun palmares. Mooie dingen verwezenlijkt, maar in de vluchtelingenkampen heeft dit alles een holle klank.
Hoe zou het met het fruit zijn?
Op de voorpagina in november: aanslagen in Parijs, terreurdreiging in eigen land, … en de nieuwe K3 zingt dat het leven verder gaat. Misschien moet de brave burger inderdaad wat meer een brief schrijven en niet te lief vragen om al die onzin te laten stoppen. Zo kunnen onze kleinkinderen de lucht nog kleuren met tienduizend luchtballonnen.
Ook in de fruitmand botst en klotst het fruit opnieuw.
December, de laatste maand van het jaar: IS en de klimaattop laten de temperatuur weer enkele graden stijgen, of is het zakken? Godsdienstvrijheid, een fundamenteel mensenrecht, wordt argwanend bekeken. Religie tot de oorzaak van alle kwaad benoemen, is kort uit de bocht gegrepen. De wereld feest en shopt, militairen slenteren in de straten, er wordt gefouilleerd als in menige politiereeks en dames zien met argusogen toe hoe in een van hun onmisbare bezittingen – hun handtas – gerommeld wordt door vreemde handen.
Je kan de smaak van het fruit niet beoordelen naar één rotte appel in de mand, dat zou onzin zijn.
STA OPEN VOOR HET GOEDE IN 2016: HAPPY NEW YEAR!
#overzicht2015,#rotteappel