Het monster Covid 19.

Zo’n maand geleden, terwijl de eerste tere bloesems aan de bomen verschenen, leerde ik een nieuw woord. Het was de naam van een virus: Covid 19.
19, dat was mijn leeftijd toen ik trouwde met mijn beste maatje en het leven me toelachte met ongekende mogelijkheden. Vele jaren zijn verstreken sinds die dag en de rollercoaster van het leven bracht me hoogtes en laagtes. De geboorte van kinderen tegenover de oliecrisis ; een prachtige carrière tegenover dictaturen, oorlogen en geruchten ervan; mooie hobby’s  en verre reizen tegenover wapenwedlopen en drugs; kleinkinderen tegenover het verliezen van ouders en vrienden; luxe tegenover het weggooien van traditionele waarden en normen.
Hoewel kennis en politiek voor god trachtten te spelen in een wereld die soms heel vreemde bochten nam, was mijn hart nog gevuld met vrede. Vrede, door de kennis in een God die van me houdt en het einde vanaf het begin weet, en ik kon blijven glimlachen naar de toekomst.

Denken dat God minder bestaat
als men Hem een kleine ‘g’ toebedeelt,
is net als denken
dat de tweede wereldoorlog minder heeft plaats gevonden
als men Adolf Hitler zonder hoofdletters schrijft.
(Christiaan Barnard)

Ik werd echter meer en meer verontrust door een vervelende soort arrogantie. Journalisten, wetenschappers, politici en allerlei kwakzalvers strooiden met berichten, kennis, maatregelen en weetjes over dat nieuwe woord ‘covid 19’:
Het was niet zo erg, het was slechts een milde griep –
Het was vreselijk en enorm besmettelijk.
Het zou alleen de ouderen en de zwaksten treffen –
Iedereen moet maatregelen nemen.
We kunnen het aan –
Het wordt teveel.

Nu, er zijn dingen waarvan we weten dat we ze weten. Er zijn ook dingen waarvan we weten dat we ze niet weten. En er zijn ook dingen waarvan we niet weten dat we ze niet weten.
Wetenschappelijke kennis is heel arrogant in het negeren van het niet weten van wat we niet weten. Bijvoorbeeld: in 1687 publiceerde Isaac Newton zijn wetten van beweging en legde het fundament voor de klassieke mechanica. Ze werden aanvaard als absolute kennis, maar later werden verschillende dingen ontdekt die men niet wist: eerst kwam de  klassieke aerodynamica van James Clerk Maxwell en daarna bewees Albert Einstein  dat Newtons tijdsbegrip niet klopte. Nog later toonde de kwantumfysica aan dat de wereld van de kleinste deeltjes zich niet gedraagt zoals Newton beweerde. En 40 jaar later weerlegde de snaartheorie de kwantumtheorieën die 50 jaar later verdreven werden door de M-theorie. Waar zal die binnenkort door vervangen worden? De natuurwetten die 200 jaar lang perfect leken te functioneren, bleken helemaal niet volledig te zijn.

Nederigheid
is de grootste eigenschap
die een mens kan hebben,
en arrogantie
is zonder twijfel
de slechtste.

Vandaag de dag is in de kleinste smartphone alle kennis van de wereld te vinden. Het internet levert miljarden pagina’s antwoorden op miljarden vragen. Maar hoeveel daarvan is waar? En hoeveel weten we nog niet? Het universum bestaat voor het grootste deel uit zwarte materie waar we slechts heel weinig nog van weten. Het merendeel van de oceanen op aarde is onbekend terrein. En hoeveel begrijpen we echt van ons DNA? Hoeveel weten we van de wereld van bacteriën en virussen?
Natuurlijk worden er elke dag dingen ontdekt die ons meer kennis opleveren, maar zou het de mensheid niet meer geloofwaardigheid opleveren als we zouden toegeven dat we eigenlijk heel onwetend zijn?

Een van de beste manieren tegen arrogantie
is zeeziekte.
Een mens die over de reling hangt,
vergeet zijn allures.
(Heinz Ruhmann)

Elke minuut is er nieuws heet van de naald over covid 19: beelden en woorden die beetje bij beetje het normale ontmantelen. Ons leven wordt op zijn kop gezet in ons eigen kot.
Mensen worden bang en mijden elkaar. Ook ik voelde angst. Het kreeg een leven op zich en nestelde zich in een web van zwartdenkende draden vol verdriet en paniek. Eén kuchje en het web van wantrouwen spande zich steviger. Het monster dat covid 19 heet probeerde me mentaal in zijn macht te krijgen.
En toen was er een verandering. Ik keek door het keukenraam en zag de lente. Roze, tere bloesems wiegden zachtjes in de wind en fluisterden een belofte van nieuw leven.

Het kan niet anders.
In bloesems moeten licht en wolken,
hartstocht en precisie,
hoop en weemoed,
traditie en de mooiste vorm van oorspronkelijkheid
met elkaar versmelten.
Anders kan het niet.
(Toon Vanlaere)

Mijn web van angst verschrompelde en een stille zachte stem klopte op de deur van mijn ziel:

Sta stil en weet dat Ik God ben.
(L&V 123:17)

Lichtstralen vormden in mijn binnenste een nieuw geometrisch figuur met draden van hoop, vrede, dankbaarheid en geloof. Mijn hart zwol van vreugde toen ik in het duistere Italiaanse verdriet melodische tonen van ‘la vita e bella’ hoorde. Applaus, berenjachten, verzorgenden en burenboodschappen beklemtoonden de goedheid van de mens in heel de wereld. Samen trokken we een vuist naar het monster.
Ja, we blijven in ons kot, maar ook dit zullen we dankbaar overleven.

Dankbaarheid
bekijkt de wereld op de manier die God bedoelde,
verlicht alles rondom ons,
kijkt voorbij onze tekorten,
ontdekt het goede.
(anoniem)

Het leven heeft veel spelregels die we nog niet kennen. We negeren de Ontwerper, de Grote Jehovah, maar het universum is te ingewikkeld om te hopen dat de regels anders zijn dan dat jij wil. Kiezen voor een Ontwerper, is onderdeel van het spel van het leven. De keuze is heilig, maar het geeft je een prachtig vredig gevoel als je kiest voor God.
Ik weet dat als je je overgeeft aan het idee van een liefdevolle God die alles weet vanaf het begin, dat verlangen kennis zal worden. Je weet dan dat Hij aan het roer staat en je leven verandert in een geweldige eeuwige reis – ondanks covid19 en nog zoveel dingen die we niet weten en die we niet weten dat we ze niet weten.

Om te eindigen een mooie quote van C.S Lewis:

You may ask, ‘Why is God landing in this enemy-occupied world in disguise and starting a sort of secret society to undermine the devil?
Why isn’t He landing en force, invading it?
Well, Christians think He’s going to land in force.
We don’t know when, but we can guess why.
He’s delaying
He wants to give us the chance of joining His side freely.

En mocht je niet weten wat te doen tijdens je isolatie, de volgende website kan je uren bezig houden met je ontdekkingsreis naar de Ontwerper:

www.churchofjesuschrist.org

www.kerkvanjezuschristus.org

 

Waar ben jij dankbaar voor?

dank-blog

Bij de beenhouwer strekte een klein meisje haar armpjes zo ver mogelijk uit om een rolletje vlees aan te nemen. Nog voor ze het vastpakte fluisterde de moeder: “Wat zeg je?”
“Dankjewel, mmm… lekker.” En in enkele ogenblikken was het vleesrolletje verdwenen. Iedereen die dit zag had een glimlach om zijn mond.
Ik moest terugdenken aan de talloze keren dat mijn moeder me die magische woorden ook toefluisterde bij het krijgen van een bolletje gehakt of een snoepje.
Ik leerde mijn kinderen ook ‘dankjewel’ zeggen telkens ze iets kregen. Eerst en vooral omdat dit beleefd is als je iets gekregen hebt, maar ook omdat ik toen al wist hoe belangrijk dankbaarheid is.

Wanneer we ergens dankbaar voor zijn,

blijven we er veel langer van genieten.

Dankbaarheid is een levenshouding en is volgens mij een belangrijke factor in je gelukkig voelen en zijn.
Als je met een dankbaar hart leeft, dan zie je het leven in een ander perspectief. Je hebt dan meer oog voor wat je hebt en je ziet in dat er oneindig veel is waarvoor je dankbaar kan zijn.
In plaats van te kijken naar alles wat je zou willen en naar alles wat je vindt dat er niet goed gaat in je leven, begin je te beseffen hoeveel je in je leven hebt ‘gekregen’ in plaats van ‘verdiend’. En dat dankbare gevoel zorgt dat je gelukkiger staat in je leven.

Gelukkig is de mens

die niet achter geluk aanzit

als achter een vlinder,

maar dankbaar is voor alles

wat hem gegeven werd.

(Phil Bosmans)

Dankbaar zijn en uiten is ook goed voor je gezondheid. Volgens Sonja Lyubomvisky is het ervaren van dankbaarheid de belangrijkste tool om gelukkig en gezond te zijn. Dankbaarheid heeft een positieve invloed op je nierfunctie, bloeddruk en hart en het dalen van je stresslevels.
Wel, dankbaarheid kost helemaal niks en als je daarmee je doktersonkosten kan beperken waar wacht je dan nog op?

Ik weet heus wel dat dankbaar zijn soms niet gemakkelijk is. Soms is onze zegeningen tellen moeilijk, omdat we zoveel dingen als vanzelfsprekend zijn gaan beschouwen: een huis om in te wonen, lekker eten, vrienden, familie, elektrische apparaten, …
Ik heb ooit een reis naar het verre India kunnen maken. Het was een prachtige ervaring en ik genoot van alles wat ik zag. Maar het was voor mij ook de eerste keer dat een cultuurshock zo diep ging: het kastensysteem, de bedelaars, de sloppenwijken, het immense verschil tussen rijk en arm, de kinderarbeid, …
Toen ik terug thuis was kon ik mijn bezittingen veel meer waarderen. Ik zag veel duidelijker wat ik allemaal had.
Niet alleen het reizen kan de vanzelfsprekendheid van dingen terugdraaien, ook een banale ziekte kan dat. Toen ik eens, na enkele weken in het gips had rondgepikkeld, eindelijk terug een douche kon nemen, klom een onbeschrijfelijke dankbaarheid omhoog tussen de neerspattende warme druppels.

We often take for granted

the very things

that most deserve our gratitude.

(Cynthia Ozick)

We bevinden ons allemaal in een andere situatie en elk leven is uniek. Soms hebben we zoveel verdriet, hebben we zoveel pijn en voelen we ons zo onbekwaam of tekort gedaan, dat bitterheid dankbaarheid verdringt.
Want waar kunnen we nu dankbaar voor zijn als onze wereld instort?

Misschien is het de verkeerde benadering om te kijken waar we dankbaar voor zijn. Het is moeilijk om een dankbare houding te ontwikkelen als onze dank niet meer dan evenredig is aan het aantal zegeningen dat we tellen. Het is belangrijk om geregeld onze zegeningen te tellen, maar we zouden eigenlijk een algehele houding van dankbaarheid behoren te hebben.
Het is makkelijk om dankbaar voor iets te zijn als het leven van een leien dakje gaat. Maar wat doen we als iets wat we wensen buiten ons bereik lijkt te zijn?
Ik stel voor dat we ons niet richten op dankbaarheid voor iets, maar op dankbaarheid in onze omstandigheden, wat die ook mogen zijn.
(Dieter F. Uchtdorf)

Be thankful for the bad things in life.

They open your eyes to see the good things

you weren’t paying attention to before.

Dankbaar zijn in moeilijke tijden wil niet zeggen dat we blij zijn met onze zware uitdagingen. Het betekent wel dat we de moeilijkheden waarmee we geconfronteerd worden met een gelovig oog bekijken.
Iedere volwassene weet dat wanneer je dankt, er deuren opengaan. Met dankbaarheid bereik je veel en dat geldt niet alleen voor materiële dingen. Ook geestelijk gezien gaan deuren open als je dank zegt. Het gebod om dankbaar te zijn staat niet voor niets in de Schriften!

Dankbaarheid zal ons hart, ons verstand en onze ziel verruimen. Als we inzien dat de beproevingen van het leven niet altijd te begrijpen zijn,, maar dat we ooit begrip zullen krijgen, dan is dankbaarheid een uiting van hoop èn geloof.
Veel verhalen in de schriften gaan over mensen die ervoor kozen om niet alleen naar hun moeilijke omstandigheden te kijken. Ze keken omhoog. Zij dankten God voor wat ze wel hadden en daardoor ontvingen ze moed en hoop. Als we de ervaringen lezen van Henoch, van Abraham, van Jozef van Egypte, van Esther, van Paulus, van Moroni en van zoveel andere helden en heldinnen kunnen wij de moed krijgen om ervoor te kiezen ook omhoog te kijken en zo hoop ontvangen.

Gij zult de Heer, uw God,

in alle dingen danken.

(L&V 59:7)

Wel, de keuze is aan ons. We kunnen ervoor kiezen om onze dankbaarheid te beperken omdat wij vinden dat ons zegeningen ontbreken.
We kunnen ervoor kiezen om dankbaar te zijn wat er ook gebeurt. Dergelijke dankbaarheid overstijgt alles wat er om ons heen gebeurt. Zij overtreft teleurstelling, ontmoediging en wanhoop. Zij bloeit net zo prachtig in het ijzige winterlandschap als in de prettige zomerwarmte. (Dieter F. Uchtdorf)

Hoeveel missen we van het leven

als we wachten

tot we de regenboog zien

alvorens God te bedanken

voor de regen?

(Dieter F. Uchtdorf)

Je hebt vandaag 86 400 seconden gekregen.
Hoeveel heb je er van gebruikt om hiervoor te danken?

Het is niet zo dat je maar met je vingers moet knippen om dankbaar te zijn of dankbaarheid te uiten. Daar is meer voor nodig. Weet je nog: dankbaarheid is een levenshouding die je kan leren. Als we er elke dag de gewoonte van maken om even stil te staan bij de dingen waar we blij om zijn, dan zijn we op goeie weg om die gelukbrengende houding te leren ontwikkelen.
Er is altijd, altijd, altijd iets om dankbaar voor te zijn. Die dankbaarheid uiten maakt ons meer menselijk en laat ons ook meer openstaan om anderen te helpen.

Je dankbaar voelen zonder dit te uiten,

is hetzelfde als een cadeau inpakken

zonder het te geven.

(W.A. Ward)

Ik heb vandaag even stilgezeten om de deur van dankbaarheid helemaal open te zetten. Het was een vreugdevolle ervaring om te merken dat niet één, niet twee, geen tien, maar tientallen gedachten als vrolijke ballonnen omhoog zweefden. Een paar van hen zijn neergedwarreld op dit blad:

Ik was vandaag zo dankbaar voor

mijn fantastische man, die mijn rots en steun is.
mijn kinderen, die uniek zijn en me zoveel trotse momenten geven.
mijn kleinkinderen, met hun lach, hun onbezorgdheid en hun open kijk op de wereld rondom hen.
mijn moeder, die nog leeft en die terug kan lachen.
mijn vriendinnen, die mijn minpuntjes met de mantel van vriendschap bedekken en die me laten lachen, me helpen en mijn leven verruimen.
mijn leuke buren, die eens zwaaien, lachen of een babbeltje slaan.
de herfst en de andere seizoenen, die me telkens weer nieuwe verwondering geven.
mijn dorp, mijn land en de vrijheid die ik heb.
mijn tijd en middelen, die me de keuze geven om zoveel dingen te doen.
mijn hoop en mijn geloof, die een anker en een zekerheid zijn en mijn leven zoveel meer kleur en diepgang geven.

Waar ben jij dankbaar voor?