Is dit leven een deel van een veel groter leven?

Veel kinderen, jongeren en zelfs volwassenen brengen uren door met videospelletjes spelen. Met razendsnel duimgeklik overwinnen ze allerlei barrières om in een andere wereld terecht te komen. Ik moet toegeven dat ik me liever door een goed boek in een andere wereld laat verzeilen. Maar om terug te komen op die videospelletjes: is ons leven hier op aarde niet te vergelijken met een videospel?
Stel dat jouw lichaam niet echt jij bent, maar een soort voertuig waarin jij je verplaatst in dit leven? Een rare gedachte? Misschien wel, misschien ook niet.

‘We are not human beings having a spiritual experience.
We are spiritual beings having a human experience.’
(Pierre Teilhard de Chardin)

Als ik geoefende gamers hoor praten, dan willen ze het liefst hun spel op de hoogste en moeilijkste level spelen. Als het spelletje te gemakkelijk is, wordt het saai en is het niet leuk meer om te spelen.
Iedereen start met de eenvoudigste level en leert snel waar de valkuilen zijn. Je laat je niet gauw afleiden door vallende sterren of happende monsters. De moeilijkheden zijn daar vlug overwonnen en hoera! Je mag naar de volgende level. Het scherm wordt even donker en als het opnieuw oplicht dan bevind je je in een heel andere omgeving. Misschien ben je nu onder water en ga je niet zo vlug vooruit. Je wordt er misschien aangevallen door inktvissen met veel meer dan acht armen en duistere figuren beletten je snel te zwemmen. Als ik mijn kinderen en kleinkinderen mag geloven, dan is het spannend en leuk om weer dingen bij te leren in dat spelletje.
In elke level leer je iets nieuw en leer je het spel beter begrijpen. Als je het einddoel van je level hebt bereikt, wil je er echt niet meer vertoeven. Je hebt je les geleerd en je wil naar een hoger niveau, ja toch?
Ik vind dat je een computerspel best wel  min of meer met het leven kan vergelijken. Natuurlijk is het doel van zo’n spelletje niet echt te vergelijken met het doel van het leven, en de moeilijkheden die we ondervinden in ons leven zijn meestal lastiger om te overwinnen dan de volgende level halen in het spel. Maar de vergelijking maken is toch wel interessant. Zie het zo:
Je bent via een portal die geboorte heet in dit level hier op aarde terechtgekomen. Je verlaat dit level (deze aarde) door een poort die dood genoemd wordt naar een volgend level.

‘In His plan
there are no true endings,
only everlasting beginnings.’
(Dieter F. Uchtdorf)

Als je de verschillende godsdiensten bekijkt, lijken die hierin te geloven. Er zijn er die in een leven voor de geboorte geloven en de meeste leren dat de dood gewoon een deur is die opengaat naar een ander leven en dat je dus niet echt doodgaat. Je stoffelijk lichaam sterft: je voertuig is kapot en jij, jij leeft gewoon verder.
In een computerspel verzamel je bonussen die je verder en vlugger op weg helpen, soms kunnen ze je  zelfs een nieuw leven geven.
Als je dit leven verlaat kan je niets stoffelijks meenemen, maar je goede daden en keuzes kunnen je een betere plaats geven in het volgende deel van je leven. Hier op aarde, dit level van je eeuwige leven, zijn de bonussen geloof, hoop en liefde. De allergrootste bonus die je leven kan vernieuwen is de rol van Jezus Christus in dit grote plan te begrijpen en te trachten na te leven.

‘Because of Him
we will live forever.’
(Joseph B. Wirthlin)

Dat je leven een onderdeel is in een groter geheel is toch een fantastisch concept? Als je dus geconfronteerd wordt met moeilijkheden in dit level, glimlach dan. Je wordt er alleen maar sterker door. Laat je op je levensreis niet afleiden door verkeerde muziekgeluiden, verleidende omwegen en bedrieglijke stemmen. Het leven reikt je veel ervaringen aan om te groeien, te ontwikkelen en te genieten. Het is geweldig om te leven!

In het boek ‘Mijn dinsdagen met Morrie’ van Mitch Albom vind ik deze uitspraak van de doodzieke professor een schat om over na te denken:

‘Toen dit alles begon, heb ik mezelf de vraag gesteld: zonder ik me van de wereld af, zoals de meeste mensen doen, of ga ik door met mijn leven? Ik besloot dat ik met mijn leven door zou gaan – dat althans zou proberen – zoals ik dat wil, met waardigheid, met moed, met humor, met zelfbeheersing.
Er zijn ochtenden waarop ik aldoor huil en mezelf beklaag. Op andere ochtenden ben ik heel erg boos en verbitterd. Maar dat duurt niet lang. Dan sta ik op en zeg: Ik wil leven …’

Wat denk jij wat het belangrijkste is in dit leven? Eten? Een woning? Warmte? Omgaan met andere mensen?
Dat zijn inderdaad de primaire behoeften van een mens. Natuurlijk hebben we allemaal voedsel nodig en een dak boven ons hoofd. Natuurlijk heeft ieder mens liefde en aandacht nodig. Maar als daaraan voldaan is, dan voelen we dat er nog iets meer is. We zoeken allemaal naar het antwoord op de vraag wie we zijn en wat het doel van ons bestaan is. Het antwoord vind je niet in een encyclopedie alhoewel goede lectuur je al een stap op weg kan zetten.

‘He who has a why to live
can bear with almost any how.’
(Nietzsche)

Toon Hermans zei het zo:

Je staat niet alleen in het leven, er is een kracht die je leidt. Je wordt geboren met een bepaalde bedoeling om dit of dat te doen voor jezelf en voor anderen, dàt is waar ik héél sterk in geloof.’

Als ik terugkijk op mijn leven (ik heb toch al een flinke afstand afgelegd) dan zie ik een zeker patroon van zoeken en vinden, van ups en downs. Ik heb al veel prachtige momenten meegemaakt en ik zal die voor eeuwig koesteren: mijn thuis, mijn opleiding, mijn levensmaatje, kinderen en kleinkinderen, vrienden, boeken,mooie reizen, creatieve mogelijkheden enz. Er waren ook momenten van pijn en verdriet, ziekte, onbegrip en onvervuld verlangen, maar met moed en hard werken kon ik ze plaatsen of overwinnen.
In de terugblik van mijn leven zie ik de reflectie van mijn altijd aanwezige geloof en kennis van God en Zijn Zoon. Hun liefde voor mij en mijn liefde voor Hen is wat me telkens opnieuw van beproeving naar overwinning leidde.
Er zullen nog veel mooie en moeilijke ervaringen zijn in dit level van mijn bestaan. Maar deze zal ik, net als deze die voorbij zijn, steeds plaatsen in het grote doel van het universum.

We hebben allemaal onze ups en downs, we winnen en verliezen. Maar als we focussen op ‘het spel’ komt alles goed.
Ik vind het alvast geweldig om mijn leven te zien als onderdeel van een veel groter geheel.

Succes met het spel!

‘We all search for happiness
and we all try to find our own
‘happily ever after’.
All you have to do is
trust your Heavenly Father.
Trust Him enough to
follow
His plan.’
(Dieter F. Uchtdorf)

Het leven is vol wonderen!

Wat is dat, een wonder?
Bestaan er in deze moderne wereld nog wel wonderen?
Geloof jij in wonderen?
Alles wat we niet kunnen verklaren is een wonder en we gebruiken dat wonderlijke woord in verschillende contexten.
Toen ik klein was zong ik het liedje van de twee beren die broodjes smeerden:

‘k Zag twee beren broodjes smeren,
O, dat was een wonder!
’t Was een wonder, boven wonder
dat die beren smeren konden!
Hihihi, hahaha, ‘k stond erbij en ik keek ernaar.

En nee, ik heb geen trauma overgehouden aan het feit dat ik nooit beren een boterham zien smeren heb. Maar ik heb er ook mijn geloof in wonderen niet door verloren.
In mijn leven heb ik al dikwijls horen zeggen èn heb ik het ook dikwijls zelf gezegd: ‘Het is een wonder dat …’
Sommige mensen vinden een zonsopgang of zonsondergang een wonder, omdat het wel iets magisch heeft en dikwijls nog heel mooi is ook. Andere mensen merken die zonsondergang zelfs niet eens op of vinden dat maar alledaags; het gebeurt toch elke dag?
Zo is voor velen een telefoon een wonder omdat je met iemand kan praten die aan de andere kant van de wereld woont. Maar er zijn er genoeg die daar niet meer bij stil staan en zelfs de nieuwste smartphone maar gewoontjes vinden.
Ik vind een smartphone wel een wonder, en een computer ook, en een televisie, en nog veel meer dingen. Ik kan persoonlijk niet begrijpen hoe beeld en tekst van duizenden kilometers ver met één muisklik op mijn scherm verschijnen, een echt wonder vind ik dat. Maar veel mensen begrijpen deze wonderen wel en kunnen ze perfect uitleggen en verklaren met allerlei wiskundige en fysische wetten.

Miracles happen everyday,
change your perception of what a miracle is
and you’ll see them all around you.
John Bon Jovi

Al mijn dagen zijn gevuld met wonderen:

de liefde van mijn man,
de kleinkinderen rond de tafel,
de knuffel van een kind,
het ijsvogeltje aan de vijver,
het mailtje van een vriendin,
het telefoontje van mijn moeder,
een boekenrek vol boeken,
lezers van deze blog,
tomatensoep met balletjes,
vrede en rust.
Zoveel wonderen in alledaagse dingen.

We live on a blue planet
that circles around a ball of fire
next to a moon that moves the sea,
and you don’t believe in miracles?

Als sommige mensen je het woord ‘wonder’ horen uitspreken, dan denken ze dat je niet met beide voeten op de grond staat, dat je zweeft. Maar ik geloof echt in wonderen en ik denk wel dat ik nog steeds stevig met alle twee mijn voeten op de grond sta (behalve als ik een sprongetje van vreugde maak).
Ik heb al dikwijls meegemaakt dat hopeloze toestanden ‘als door een wonder’ een oplossing krijgen: een succesvolle gecompliceerde operatie, het stillen van immense pijn, een verloren kind terugvinden, een passende woonst …
Sommigen zullen zeggen dat dit geluk was, of toeval. Voor anderen kan iets wat gebeurd is geen wonder zijn, omdat het gebeurt – E. J. Ouweneel.

Het verbaast me niet dat ‘wonderen’ in onze maatschappij bestempeld worden als religieuze zweefdoenerij. Onze wereld heeft een lange geschiedenis van dingen verwerpen die men niet begrijpt, die men met zijn zintuigen niet kan verklaren. Maar omdat we iets niet met onze fysieke ogen kunnen zien, wil dat niet zeggen dat het niet bestaat. Volgens Dieter F. Uchtdorf is er inderdaad ‘meer in hemel en op aarde dan waarover gedroomd wordt in onze schoolboeken, wetenschappelijke tijdschriften en wereldse filosofieën. Het heelal is vol prachtige en verbazingwekkende wonderen – zaken die alleen geestelijke ogen kunnen begrijpen.’

I think miracles exist in part as gifts
and in part as clues
that there is something beyond
the flat world we see.
(Peggy Noonan)

‘Dringt het wel tot je door?’ Die vraag hebben we waarschijnlijk dikwijls in onze jeugdjaren gehoord van onze ouders en van leerkrachten. Maar misschien moeten we die vraag ook nu nog geregeld aan onszelf durven stellen: ‘Dringt het wel tot je door?’
We zien en horen veel dingen, maar staan er dikwijls niet bij stil. Ik heb waarschijnlijk al dikwijls ‘wonderen’ vlak onder mijn neus gekregen, maar net zoals in mijn kinderliedje ‘stond ik erbij en keek ik ernaar.’ Paulo Coelhoe zei:

Als alle dagen hetzelfde lijken,
ben je blind geworden
voor de wonderen in jouw bestaan.
De remedie is eenvoudig;
beter opletten.

Als we dus wonderen willen zien, moeten we misschien wat beter om ons heen kijken. Ik hou van de uitspraak van Lemony Snicket:

Miracles are like pimples,
because once you start looking fot them
you find more than you ever dreamed you’d see.

Het meest wonderlijke wonder op onze planeet is misschien wel het leven zelf in al zijn vormen: de natuur, de dieren, de mens.
Ja, het leven is vol wonderen en één daarvan ben jij!

Al de wonderen van de wereld
zijn slechts een schaduw
van het wonder
dat jij bent als mens.
(Patrick Hundus)

De mens is een wonder dat wonderen kan teweeg brengen. Door kleine menselijke uitingen zoals een vriendelijk woord, een glimlach, een schouderklop, een helpende hand gebeuren tal van wonderen. Als je wat in je binnenste zit, al je geloof, al je liefde, al je creativiteit, al je optimisme, al je talenten, als je dat naar buiten brengt, dan steek je wonderen in gang.

Weet je wat nog zo’n wonder is: Gods kracht. zien en voelen. Ik zie zijn wonder in het lieveheersbeestje, in het madeliefje, in het grassprietje, in de statige eik, in de zee en in de bergen. Ik zie zijn wonder in de genezing, in de vergeving, in de vriendschap, in de liefde. Ik laat het spijtig genoeg niet altijd tot mij doordringen. Maar op de momenten dat ik dat wel doe, dan voel ik het wonder van zijn bestaan. En door dat gevoel heb ik al veel verdriet, tegenslag en angsten overwonnen. Het is een wonder dat Wonder te mogen ervaren! En als een verlangd wonder niet gebeurt, dan kan ik er daardoor ook mee omgaan en kan ik ook begrijpen dat sommige wonderen wel even kunnen duren.

Some people think that a miracle is only a miracle if it happens instantaneously, but miracles can grow slowly and patience and faith can compel things to happen that otherwise never would have come to pass. (Boyd K. Packer)

Ik las ergens dat wonderen misschien niet gebeuren om iets te bewijzen, maar om ons te laten weten dat de fysische wereld niet zo stevig en echt en betrouwbaar is als we denken. Dat is toch een zin om over na te denken. zou het niet kunnen dat geestelijke krachten, goddelijke krachten, geestelijke wonderen, Gods wonderen,dat we die maar met geestelijke ogen kunnen zien?
Elke dag is een wonder. Ik wil mijn dagen niet voorbij lopen; ik wil als doel stellen om geen enkel wonder te missen.

The only way to live is
to accept each minute as
an unrepeatable miracle,
which is exactly what it is:
a miracle and unrepeatable.
(Margaret Storm Jameson)

Thank God for the miracles, right?