In de warenhuizen klinken kerstliedjes om te beklemtonen dat de kerstperiode weer is aangebroken. Klassiekers en moderne versies over de mooiste tijd van het jaar, sneeuw, familie, belletjes, rendieren met een rode neus en de kerstman dwarrelen rond de geschenkenpiramides. Ik hou wel van kerstliedjes, maar ik heb het gevoel dat de traditionele kerstliedjes in de vergetelheid zijn geraakt. Je hoort nog wel ‘Stille nacht’ en ‘O Holy Night’, maar andere Christelijke klassiekers zoals ‘Juich wereld juich’, ‘Bethlehem gij kleine stad’, ‘Ver, ver van hier in Judea schoon’, ‘de herdertjes lagen bij nachte’ enz. moeten het onderspit delven tegen Engelstalige successen over feesten en samenzijn. Ik hou van bijna alle kerstliedjes, maar degenen die echt over kerst gaan raken mijn hart dieper.
Vroeger werden op de lagere school onze Vlaamse kerstliedjes aangeleerd en gezongen. Een ervan was ”De Herdertjes lagen bij nachte’. Met eenvoudige woorden wordt de ware betekenis van Kerst gezongen. Ik wil mijn gedachten met jullie delen over die herders. Of je nu letterlijk in het verhaal gelooft, of niet, er zit een wonderlijke toepassing in voor ieder mens.
In de Bijbel, in het Nieuwe Testament, lezen we: ‘En er waren herders in diezelfde streek, die zich ophielden in het open veld en ’s nachts de wacht hielden over hun kudde’ (Lucas2: 8)
Die herders waren geen gewone schaapherders, ze waren speciale, gelovige mannen en vrouwen die op de schapen pasten die zouden geofferd worden in de tempel van hun God.
Ze ‘hielden zich op in het veld’ en waakten ’s nachts over de kudde. Ze waren verantwoordelijk voor de schapen en de lammeren. In de duisternis en de kilte waren ze getrouw op post en alert voor allerlei gevaar zoals wolven en rovers. Zonder het te weten bevonden ze zich in een situatie waar de hemel openging. Mochten ze thuis gebleven zijn, dan hadden we een ander verhaal.
Als ik over die herders lees, dan vraag ik me af of ik getrouw met mijn verantwoordelijkheden omga. Eerlijk en gepassioneerd omgaan met toegewezen taken, kan een leven zinvol maken. Ik moet geen wacht houden bij schapen, maar figuurlijk gezien hou ik nog steeds de wacht bij mijn al volwassen kinderen. Ook mijn kleinkinderen zitten in mijn ‘zorgkastje’. Ik probeer vriendelijk om te gaan met vrienden en familie en ik kijk er steeds naar uit om evangelielessen aan jongeren te geven. Ik ben dus ook op ‘mijn veld’ en klaar om de hemel te zien opengaan. Nee, ik heb nog geen engelen gezien (alhoewel, in menselijke vorm al veel), maar ik heb wel al leiding gevoeld en gekregen uit ‘hogere sferen’.
De prijs van grootsheid
is verantwoordelijkheid.
(Winston Churchill)
Er verscheen een engel aan de herders en het eerste wat hij zei was: ‘Wees niet bevreesd!’ (Lucas 2: 10). Ik kan me best inbeelden dat die herders bang waren toen ze zoveel licht in de duisternis zagen. Maar de engel bracht geen slechte boodschap, maar het allergrootste beste nieuws ooit! Hij verklaarde dat de Messias geboren was, de Verlosser van de mensheid. Ze zouden Hem vinden in doeken gewikkeld en in een kribbe.
Soms lijkt die grote blijdschap die de engel verkondigde voor iedereen wel veraf. Ziektes, mislukkingen, onbegrip, teleurstellingen, moeilijkheden, ellende, dood en nog veel meer miserie, vieren hoogtij in een menselijk leven. Ik heb het geluk om in een maatschappij te mogen leven waar er stoffelijke overvloed is, maar op vele plaatsen in de wereld heeft men amper voedsel om te overleven. Wil je weten of we hier ook een ‘geestelijke overvloed’ hebben, dan moet je maar eens binnenspringen in rustoorden of bij psychologen. Er woeden letterlijke en figuurlijke oorlogen veraf of dichtbij, die voor lichamelijke en emotionele problemen zorgen. En toch is de boodschap van die engel toen nu nog evenzeer waar: we moeten niet bang zijn, uiteindelijk komt alles goed. Die kleine Baby in Bethlehem zou opgroeien en Zijn opdracht vervullen. Door Hem is er hoop, verlossing, victorie!
Kerst is geen verhaal van hoop,
het is hoop.
(Craig Lounsbrough)
En toen verschenen er veel engelen die zongen: ‘Eer zij aan God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in mensen een welbehagen.’ (Lucas 2: 14).
Als ik vandaag een koor dit lied hoor zingen dan voelt mijn hart de waarheid van deze gebeurtenis aan. Geen enkele filosofie of denkwijze kan meer hoop geven en geruststellen.
Enkele uren voor Jezus de zonden, ziektes en zwakheden van iedereen en alles wat verkeerd was, op zich zou nemen, zou gevangen genomen worden, gefolterd en gekruisigd worden, zei Hij:
‘Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u, niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.’ (Johannes 14:27)
‘In Mij zult u vrede hebben. In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed; Ik heb de wereld overwonnen.’ (Johannes 16: 33)
De Heiland had het niet over vrede die door legers bereikt zou worden, maar over de vrede die we in ons eigen leven kunnen hebben als we een persoonlijke relatie met Hem en Zijn Vader opbouwen en eigenschappen ontwikkelen die zo typisch voor Hem waren. Als elk mens met heel zijn hart hoogmoed, racisme, hebzucht en ruzie zou bannen en elk mens zou zien als als een broer of zus en een kind van God, dan zou het gemakkelijker zijn om vrede en liefde thuis, in de buurt, op het werk en in de wereld te hebben. In de vroege middeleeuwen schreef Franciscus van Assisi een gebed dat we zeker allemaal kunnen toepassen, en niet alleen rond kerst maar het hele jaar door:
‘Heer, maak mij een instrument van Uw vrede.
Laat mij liefde brengen waar haat heerst,
laat mij vergeven wie mij beledigde,
laat mij verzoenen wie in onmin leven,
laat mij geloof brengen aan wie twijfelt,
laat mij waarheid brengen aan wie dwaalt,
laat mij hoop brengen aan wie wanhoopt,
laat mij licht brengen aan wie in duisternis is,
laat mij vreugde brengen aan wie bedroefd zijn.’
De herders zullen verwonderd geluisterd hebben. Toen de engelen verdwenen waren bespraken ze met elkaar wat ze gezien hadden. Voor hen was dit geen illusie, geen magische truc, geen gezichtsbedrog. Ze besloten om naar Bethlehem te gaan en de Baby te zoeken.
Als ik inspiratie krijg om bepaalde dingen te doen, dan maak ik plannen om dit uit te voeren. Ik heb in mijn leven al veel mooie dingen zien gebeuren door te luisteren naar die speciale, goddelijke ingevingen. En ja, ik heb soms al eens vraagtekens gezet, maar ik heb geleerd dat Gods wegen hoger en beter zijn dan mijn zelf uitgestippelde weg.
We moeten leren de waarheid niet alleen
met ons verstand te onderscheiden,
maar ook door te luisteren
naar de stille, zachte stem van de Geest.
(Mathias Held)
‘En zij gingen met haast en vonden Maria en Jozef, en het Kindje liggend in de kribbe.’ (Lucas 2: 16)
Weet je wat ik zo mooi vind aan deze zin? ‘Ze gingen met haast’. De herders stelden hun beslissing het Kind te zoeken niet uit. Ze gingen niet eerst feestkleding aantrekken, of nog wat eten, of nog wat discussiëren. Ik denk ook niet dat ze slenterden, maar dat ze liepen. Ik kan het me al voorstellen: hun haar wapperend in de wind, hun kleding omgord zodat ze sneller konden lopen, niet zeuren als ze met hun sandalen over steentjes uitschoven, maar vol enthousiasme alles gaven.
Ik hoop deze houding ook nog meer te ontwikkelen. Als inspiratie komt, niet talmen, geen andere gemakkelijkere manieren proberen zoeken, maar met enthousiasme alles geven. Ondervinding heeft me geleerd dat als ik aarzel om acties te ondernemen, de ingevingen vervagen en uiteindelijk verdwijnen.
Het laatste zinnetje over de herders in Lucas 2: 17:
‘Toen zij Het gezien hadden, maakten zij overal het woord bekend dat hun over dit Kind verteld was.’
De herders waren de eerste getuigen tot de wereld. Ze schaamden zich niet. Waarschijnlijk zullen ze ook uitgelachen geweest zijn, bespot en belachelijk gemaakt. We hebben daar geen verslag van in de Schriften, maar het woordje ‘overal’ toont aan dat ze hun schouders optrokken voor kritiek. Ze hadden gehoord en gezien wat ze gehoord en gezien hadden en dat kon niemand hen afnemen.
Ik hoop dat ik hun voorbeeld wat beter kan navolgen en me minder aantrek dat geloven niet populair is. Ik kan zeggen dat ik al vele jaren de Bijbel en andere geopenbaarde Schriftuur bestudeerd heb en kan getuigen dat Jezus Gods Zoon is. Dat Hij als mens geboren werd, een volmaakt leven leidde en voor alle mensen de weg vrijmaakte om terug te keren naar hun hemelse thuis. En dat allemaal uit liefde voor ons. Een van zijn namen is ‘de Goede Herder’. Als ik Zijn voorbeeld volg dan pas zal ik Kerst volledig begrijpen.
To catch the real meaning
of the spirit of Christmas,
we need only drop
the last syllable
and it becomes
the Spirit of
CHRIST.
(Thomas S. Monson)
ZALIGE KERST! MERRY CHRISTMAS! JOYEUX NOEL! FROHLICHE WEIHNACHTEN! FELIZ NAVIDAD! BUON NATALE! VESELOHO VAM RIZDVA! MO’ADIM LESIMKHA! GOD JUL!
Zo’n maand geleden, terwijl de eerste tere bloesems aan de bomen verschenen, leerde ik een nieuw woord. Het was de naam van een virus: Covid 19.