Maakt geven echt gelukkiger?

December en januari zijn maanden waarin het niet alleen donker is, maar waarin ook veel geschenken worden gegeven en gekregen. Ik vind het leuk om kerst- en nieuwjaarscadeaus voor mijn kleinkinderen te kopen. Ik probeer steeds om iets te vinden wat hen blij zal maken. Het geeft me een fijn gevoel als ik de lichtjes in hun ogen zie wanneer ze hun pakje openmaken. Geven is zoveel rijker dan krijgen, vind je ook niet?

The satisfaction of giving
lasts much longer than
the sweetness of getting.
(Burton Howard)

In Israël zijn twee zeeën: de Dode Zee en de Zee van Galilea. Ik heb aan de oevers van beide zeeën gestaan en veel verschillen opgemerkt. De Zee, of het Meer van Galilea zit vol leven. Er zwemmen veel vissen in en de meest bekende is de Petrusvis. Het meer is de belangrijkste drinkwaterbron van Israël en het wemelt er van vogels. De natuur is er adembenemend mooi en voor mij was het een prachtige meditatieplaats. Ik kon er best inkomen dat zo’n tweeduizend jaar geleden honderden mensen aan de oever van dat meer naar de uiteenzettingen van Jezus Christus luisterden.
De Dode Zee is het laagst gelegen meer ter wereld en ligt in een woestijngebied. Ze is heel anders dan de Zee van Galilea: dood, geen zichtbare levende wezens, giftig en bitter. Het vreemde is dat ze allebei door dezelfde rivier gevoed worden: de Jordaan. Hoe kunnen ze dan toch zo verschillend zijn?
Wel, de Zee van Galilea krijgt aan de ene kant water binnen en aan de andere kant geeft ze water weg. De Dode zee krijgt water, maar heeft geen uitgang. Ze houdt het allemaal zelf.
In deze vergelijking zie ik een mooie levensles. Als we alleen maar krijgen en niets geven, dan leven we niet echt.

Franciscus van Assisi merkte wijs op dat het in het geven is dat we ontvangen, of zoals Paulus het verwoordde:

Het is zaliger te geven dan te ontvangen.
(Handelingen 20: 35)

In de kersttijd handelen veel mensen volgens de echte ‘kerstgeest’: de geest van het geven. Kerst is zoals een fles bruisend water opendraaien: we denken meer aan anderen dan aan onszelf en er borrelt een verlangen in ons om te geven. Talrijke projecten steken de kop op – de ‘warmste week’ is er één van- en mensen doneren geld aan allerlei goede doelen. Het zijn ook niet altijd tastbare cadeaus: buren komen samen, jongeren zingen kerstliedjes, ouderen worden wat meer bezocht … Ik genoot alvast van een prachtig gratis kerstconcert gebracht door getalenteerde jonge mensen wiens bedoeling  het was om mensen gewoon even blij te maken.

As we give presents at Christmas,
we need to recognize that
sharing our time and ourselves
is such an important part of giving.
(Gordon B. Hinckley)

Ik denk dat in ieder mens een ‘gevend gen’ zit. Als we beelden van mishandelde dieren zien dan roept een stemmetje in ons hoofd: ‘Doe iets!’
Als we reportages en nieuws zien van oorlogsslachtoffers, tsunami-overlevenden, vluchtelingen en daklozen, dan schreeuwt ons geweten: ‘Doe toch iets!’
We kunnen meestal niet ‘lijfelijk’ hulp bieden, maar door geld te storten sussen we ons geweten. Soms vragen we ons dan af of ons geld wel op de juiste plaats is geraakt en als de rampen elkaar te snel opvolgen, kijkt onze bankrekening misschien de andere richting uit.
Persoonlijke hulp geeft de meeste voldoening. We vinden het nu eenmaal leuk om iets voor een ander te doen. Helpen verbindt mensen en vertroebelt rassen en grenzen. Helpen brengt mensen dichter bij elkaar en  wederzijds vertrouwen groeit.

The more one forgets himself –
by giving himself to a cause to serve
or another person to love –
the more human he is.
(Viktor E. Frankl)

Ik geloof dat geven succes meebrengt in alle facetten van het leven. Niemand wordt armer door te geven, integendeel, er gebeurt iets magisch, iets wat wiskundig niet valt uit te leggen. Onze talenten groeien en vermeerderen telkens ze gedeeld worden.
Want zeg nu zelf, welk een meerwaarde krijgt kennis en ervaring niet als ze gedeeld worden? Of als er een verhaal in je groeit en je vertelt dit aan anderen?

De geest van Kerst is delen, vergeven, liefhebben. Deze kerstgeest vindt zijn oorsprong in het grootste geschenk dat de wereld ooit gekregen heeft -Jezus Christus.

‘ Want alzo lief heeft God de wereld gehad,
dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft,
opdat ieder die in Hem gelooft,
niet verloren gaat,
maar eeuwig leven heeft.’
(Johannes 3: 16)

Ik vraag me af waarom we elk jaar tot in december wachten om anderen wat milder te bejegenen, wat meer lief te hebben, zachter te zijn en vrijgeviger te geven. Elke dag is een geschenk, we mogen het alleen niet vergeten uitpakken!

Merry Christmas!

Ikke, ikke, ikke, en de rest …

 

ikke-sizzElke stad heeft wel een of andere naam voor zijn inwoners. Zo worden Lokeraars ‘rapenfretters’ genoemd, iemand van Aalst is een ‘ajuinvreter’ en Gentenaars zijn ‘stroppendragers’. Ik ben geboren in Sint-Niklaas en Sint-Niklazenaars worden wel eens ‘dikke nekken’ genoemd. Een ‘dikke nek’ is een zelfingenomen persoon, iemand die denkt dat hij beter is dan een ander, kortom iemand met een EGO van hier naar de maan en terug. Mijn nek past nog altijd in bloesjes van dertig jaar geleden, dus zo’n vaart zal het mijn mijn ego wel niet lopen, denk ik.

Maar ik wil het wel eens over EGO hebben.
Eerst en vooral mag je EGO niet verwarren met eigenwaarde. Een mens moet eigenwaarde hebben. Je moet je eigen vriend zijn en van jezelf houden. Je moet voor jezelf zorgen, jezelf aanmoedigen en in jezelf geloven. EGO (met drukletters!) betekent je beter achten dan een ander. Iemand met een groot EGO zal dan ook anderen naar beneden duwen om die visie te behouden.

Some pieces of sand
are so full of ego
that they see themselves
as a giant rock.
But then the wind blows,
the big ego flies in the air.
(Mehmet Murat ildan)

In sommige leesmethodes is het eerste woordje wat de kinderen leren: IK.
‘Ik’ is een van de kleinste woordjes in het woordenboek, maar we moeten ervoor zorgen dat het niet de grootste wordt in onze woordenschat. Het is goed om bij jezelf stil te staan, om zelfvertrouwen te hebben en jezelf te leren kennen, maar als we teveel aan onszelf denken loopt er veel mis. Zoals Lord Chesterfield zei:

Our own self-love

draws a thick veil

between us

and our faults.

Er lopen teveel ‘IKKEN’ rond in onze maatschappij. Je herkent ze direct. Ze laten zich teveel leiden door hun EGO: ikke, ikke, ikke, en de rest kan stikken. En maar klagen en klagen. Kinderen maken wat lawaai: ikke dient een klacht in. De plaatsing van een windmolen staat in ikke zijn weg en de wind moet maar elders een molen zoeken. Ikke gaat op het platteland wonen, maar beklaagt zich over de boerenlucht en wil de koeien laten verdwijnen. Ikke verhuist naar de nabijheid van de luchthaven, maar weet je wel hoeveel lawaai zo’n vliegtuig maakt? Ikke legt de ene na de andere klacht neer. Ikke is voor ikke en vindt het moeilijk om een ander zijn plezier te gunnen. Ikke wil de beste en de grootste zijn. Ikke heeft heel lange tenen, maar dat heb je waarschijnlijk ook al gemerkt. Ikke heeft een EGO om u tegen te zeggen, maar of ikke gelukkig is?

A man asked Buddha:
‘I want happiness.’
Buddha said:
‘First remove ‘I’, that’s ego.
Then remove ‘want’, that’s desire.
See now you are left with only
Happiness.’

Psycholoog Dirk De Wachter heeft in zijn boek ‘De wereld van De Wachter’ ook over ‘ikke’ geschreven:

‘In onze hebberige ikkerigheid willen we onszelf ten volle ontplooien. ‘Mijn leven maken’ dat wordt in die gedachte het hoofddoel.’

Kunnen we ons leven maken? ‘Yes, we can’, zei Obama. Yes, you can. Ja, ik kan. We maken ons leven, maar het wordt een ramp als het alleen rond onszelf is gebouwd.

‘Je maakt, je bouwt aan jezelf en je leven. Timmerend aan een biografische tekst, met slechts één personage. In twee letters: ik. In jouw volle ikkigheid verword je tot een werkwoord. je ikt. Maar die zin, die ontbreekt. Een verhaal, dat is er niet meer.’ (Dirk De Wachter)

We moeten stoppen met ons zo vlug aangevallen te voelen. We moeten niet per se willen winnen of gelijk willen halen. Willen we echt steeds meer hebben en moeten we ons nu echt superieur voelen als we iets bereikt hebben? Willen we echt in de peuterpuberteit blijven zitten en eisen dat alles rond onszelf draait?

Wash out your ego every once in a while,

as cleanliness is next to godliness

not just in body

but in humility as well.

(Terri Guillemets)

Ja, het is leuk om complimentjes te krijgen, om bloemetjes te krijgen en om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Maar laten we opletten zoals Ram Dass zei:

The ego is an exquisite instrument:
Enjoy it, use it –
just don’t get lost in it.

Teveel EGO verziekt je talent. Goudschilfers zijn kostbaar, maar wanneer zo’n schilfer in je ogen komt, beperkt het je zicht (Chinees gezegde).
EGO houdt ons soms tegen om belangrijke dingen te zeggen zoals
Ik hou van jou,
Ik mis je,
Het spijt me.
Sorry zeggen betekent niet altijd dat jij verkeerd was en de andere juist. Het betekent altijd dat jij je relatie belangrijker vindt dan je EGO.

Ego is the only requirement
to destroy any relationship …
So be the bigger person,
skip the E
and let it GO.

Als we ons EGO teveel aandacht geven, dan zullen we uiteindelijk onszelf verraden. We maakten God dood en speelden zelf God. Maar het paradijs is verdwenen.
‘En zo raak je dubbel uitgehold: bekaf van het achterna hollen, en hol ban binnen. Je weet het niet meer. Wie ben je? Moegekickt en met niemand om je heen doemt je reflectie angstig op. En dan denk je: Mijn God.’ (Dirk De Wachter)

With the disappearance of God

the Ego moves forward

to become the sole divinity.

(Dorothee Sölle)

Wanneer ik het Huis des Heren binnenga, dan laat ik mijn ego buiten achter. Dan omarmt mijn binnenste de Grootste van allen en vloeit nederigheid het laatste restje ‘ikke’ weg.

December – kerstmaand. Misschien de maand bij uitstek om het EGO stof uit onze ogen te verwijderen, om niet ons eigen lof te zingen (dat klinkt trouwens toch altijd vals) en om ons eens wat meer naar de ander te richten.
Jezus Christus onderwees dat Hij het Licht der wereld is en vroeg aan de mens om zijn licht te laten schijnen voor de anderen. Thomas S. Monson zei:
‘ Als we het voorbeeld van de Heiland volgen en leven zoals Hij leefde en onderwees, zal dat licht in ons branden en de weg verlichten voor anderen.’

Als we ons EGO opzij zetten, kunnen we met heel onze eigenwaarde, met al onze talenten en met alles wat we zijn de wereld rondom ons verlichten en de ikkerigheid laten krimpen.
Ik zoek alvast inspiratie in het volgende filmpje om mijn ikke te bedwingen: